سلام!

چند روزه که باهات مکتوب صحبت نکردم، هرچند توی دلم حرفهام را برات بازگو کردم. ولی خب حافظه من را خودت میشناسی! شاید الان یادم باشه که توی این هفته چی بهت گفتم ولی بعد فراموش میکنم، ولی دلم نمیخواد حرفهایی را که به تو میزنم فراموش بشه.

اینه که اومدم مکتوبش کنم، که به فرمایش امام صادق علیه السلام: دل به نوشته و مکتوب اعتماد میکند و آرام میگیرد. و تو را چه نیاز به حرفهای من...

خلاصه ازت ممنونم که آرامش را حتی برای ثانیه ای تجربه میکنم، همیشه یاد گرفتم تو موقع غم و غصه ازت یاد کنم و کلی حرف داشته باشم برای گفتن. ولی حالا میخوام بگم نباید بی معرفت بود و ندید ...

و باز به کمکت احتیاج دارم تا ادامه پیدا کنه، خودت میدونی که زود منحرف میشم و پرت، مبادا دستم را رها کنی، که تو رها نمیکنی من میکشم، ولی ازت میخوام دستم را به دستات بچسبونی تا هرگز جدا نشه.

 

نوشته شده در چهارشنبه 90/2/28ساعت 12:57 عصر توسط یاهو نظرات ( ) |